Przez ponad 250 lat oba warszawskie brzegi Wisły nie były połączone. Aż do połowy XIX wieku Warszawę z Pragą łączył jedynie most pontonowy rozmontowywany na zimę. Dopiero 22 listopada 1864 roku oddano do użytku Most Kierbedzia - pierwszą stałą przeprawę na Wiśle w tym miejscu.
Budowę mostu finansowało potężne Towarzystwo Rosyjskich Kolei Żelaznych. Most został oddany do użytku w 1864 roku, w dwa miesiące po egzekucji RomualdaTraugutta i członków Rządu Narodowego. Budowano go w trakcie powstania styczniowego. Jest więc rzeczą naturalną, że społeczeństwo polskie traktowało pracę przy budowie mostu jako swego rodzaju współpracę z Rosją.
Konstruktorem i budowniczym był Polak Stanisław Kierbedź, generał w służbie carskiej. 19 kwietnia przypada rocznica jego śmierci w 1899 roku.
Stanisław Kierbedź - inżynier, pionier budowy żelaznych mostów kratownicowych. Urodził się 10 marca 1810 w Nowym Dworze - dzisiejsza Litwa. Studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie Wileńskim. Jeszcze w czasie studiów jest współpracownikiem komisji budowy Kanału Windawskiego. W 1831 kończy Instytut Korpusu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. Ponadto w latach 1837-1838 korzysta z kursów doszkalających w Niemczech, Francji, Anglii, Belgii i Szwajcarii. Zaraz po ukończeniu nauki podejmuje tam pracę pedagogiczną, później wykłada budownictwo i mechanikę praktyczną na petersburskich uczelniach. Jego dom jest ośrodkiem skupiającym lokalną Polonię.
W roku 1842 wychodzi z projektem zbudowania stałego, częściowo zwodzonego mostu żelaznego przez rzekę Newę w Petersburgu. Pomysł jest odważny i pionierski ze względu na wyjątkowo trudne warunki terenowe. Otrzymuje osobiste pozwolenie cara Mikołaja I na wcielenie projektu w życie i rozpoczyna pracę, która kończy się dopiero w roku 1850. Poza wybitnymi zdolnościami inżynierskimi w trakcie budowy ujawnia także smykałkę do administracji i spraw handlowych. W dniu otwarcia mostu otrzymuje nominację z majora na generał-majora. Wtedy też Petersburska Akademia Nauk powołuje go na członka-korespondenta, w roku 1858 zaś na członka honorowego.
W latach 1853-57 buduje pierwszy w Rosji kratowy most na rzece Łudze i projektuje pierwsze w Rosji mosty o dźwigarach parabolicznych. Później kieruje budową kolei żelaznej z Petersburga do Peterhofu. Po przeprowadzeniu wielu doświadczeń proponuje wprowadzenie systemu wywiercania otworów dla nitów. Dzięki temu cała konstrukcja jest mocniejsza niż przy stosowanym do tego czasu przebijaniu materiału bezpośrednio nitem.
W latach 1861-1863 buduje pierwszy stały most żelazny na kamiennych podporach przez Wisłę w Warszawie, za co otrzymuje od skarbu Królestwa Polskiego dożywotnią pensję – 1500 rubli rocznie.
Zmarł w Warszawie 19 kwietnia 1899 roku. Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie.
Jakie były dalsze losy najsłynniejszej budowli naszego inżyniera? Warszawski most był niszczony dwukrotnie: po raz pierwszy przez wojska rosyjskie wycofujące się z Warszawy w 1916 roku (filary nie zostały naruszone i most odbudowano), drugi raz, gdy z miasta przed Armią Czerwoną uciekał Wehrmacht. Na ocalałych filarach Mostu Kierbedzia zbudowano Most Śląsko-Dąbrowski.
STANISŁAW KIERBEDŹ w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
